FRANCJA

Konstytucja Republiki Francuskiej

    Lud francuski proklamuje uroczyście swoje przywiązanie do Praw Człowieka i do zasad suwerenności narodowej, tak jak zostały one określone w Deklaracji z roku 1789, potwierdzonej i uzupełnionej przez Wstęp do Konstytucji z roku 1946. […]

Artykuł 1

    Francja jest Republiką niepodzielną, świecką, demokratyczną i socjalną. Zapewnia ona równość wobec prawa wszystkim obywatelom bez względu na pochodzenie, rasę lub religię. Respektuje wszystkie przekonania. […]

DEKLARACJA PRAW CZŁOWIEKA I OBYWATELA z 26 sierpnia 1789 r.

Artykuł X

    Nikt nie powinien być niepokojony z powodu swoich przekonań, także religijnych, pod warunkiem że ich wyrażanie nie zakłóca porządku publicznego ustanowionego na podstawie ustawy.

FRANCJA

Konstytucja Republiki Francuskiej

    Lud francuski proklamuje uroczyście swoje przywiązanie do Praw Człowieka i do zasad suwerenności narodowej, tak jak zostały one określone w Deklaracji z roku 1789, potwierdzonej i uzupełnionej przez Wstęp do Konstytucji z roku 1946. […]

Artykuł 1

    Francja jest Republiką niepodzielną, świecką, demokratyczną i socjalną. Zapewnia ona równość wobec prawa wszystkim obywatelom bez względu na pochodzenie, rasę lub religię. Respektuje wszystkie przekonania. […]

DEKLARACJA PRAW CZŁOWIEKA I OBYWATELA z 26 sierpnia 1789 r.

Artykuł X

    Nikt nie powinien być niepokojony z powodu swoich przekonań, także religijnych, pod warunkiem że ich wyrażanie nie zakłóca porządku publicznego ustanowionego na podstawie ustawy.

Art. 2. Islamska Republika to system oparty na wierze w:

1. Jednego Boga […] jego wyłączną suwerenność i prawo do stanowienia prawa i konieczność podporządkowania się Jego przykazaniom;

Art. 12. Oficjalną religią Iranu jest islam i szkoła Twelver Ja’fari […]

Art. 13. Zoroastrianie, Żydzi i irańscy chrześcijanie są jedynymi uznawanymi religijnymi mniejszościami […]

Powiedz wierzącym kobietom, aby skromnie opuszczały swój wzrok i strzegły swej intymności. Niech nie wystawiają na pokaz swych ozdób oprócz tego, co jest widoczne. Niech narzucają zasłony na piersi i nie ukazują swoich ozdób […]  I niech nie stąpają tak, aby zwracać uwagę na ozdoby, które skrywają. (24:31)

O Proroku! Powiedz swoim żonom, córkom i kobietom wierzących, aby narzucały na siebie swe wierzchnie okrycia. To będzie dogodniejsze dla nich, aby były rozpoznane i nieobrażane. Bóg jest Przebaczający, Miłościwy! (33:59)

Powiedz wierzącym kobietom, aby skromnie opuszczały swój wzrok i strzegły swej intymności. Niech nie wystawiają na pokaz swych ozdób oprócz tego, co jest widoczne. Niech narzucają zasłony na piersi i nie ukazują swoich ozdób […]  I niech nie stąpają tak, aby zwracać uwagę na ozdoby, które skrywają. (24:31)

O Proroku! Powiedz swoim żonom, córkom i kobietom wierzących, aby narzucały na siebie swe wierzchnie okrycia. To będzie dogodniejsze dla nich, aby były rozpoznane i nieobrażane. Bóg jest Przebaczający, Miłościwy! (33:59)

Kobiety palą hidżaby, symbol obyczajowej opresji ze strony państwa, mężczyźni je wspierają. A razem chcą upadku całego reżimu. Bo dotychczasowy okazał się niewydolny pod każdym względem. Irańczycy nie chcą dłużej żyć w biedzie i izolacji od świata. Iskrą, która wznieciła ten pożar, było zakatowanie przez policję obyczajową Mahsy Amini. Bezprecedensowe protesty trwają w całym Iranie.

Anna Śmigulec: Zaczęło się od tego, że 22-letnia Mahsa Amini zmarła, bo zdaniem policji obyczajowej miała nie dość starannie założoną chustę i wystawały spod niej włosy. Teraz protesty w Iranie rozlały się już na cały kraj i według ostatnich doniesień zginęło w nich 76 osób. Co tam się wydarzyło?

Jagoda Grondecka, iranistka, dziennikarka, korespondentka "Krytyki Politycznej": Wiemy, że Mahsa Amini została zatrzymana 13 września w Teheranie, dokąd przyjechała razem z bratem ze swojego rodzinnego Kurdystanu, żeby pozałatwiać jakieś sprawy. Policja obyczajowa zauważyła ją w pobliżu stacji metra, zainterweniowała, po czym zawiozła na posterunek. I nie wiemy w gruncie rzeczy, co się wydarzyło potem. Najprawdopodobniej została po prostu skatowana przez te służby. Świadkowie widzieli, jak policjanci uderzali jej głową o samochód.[…] Na poziomie prawa wyjście bez chusty na głowie jest absolutnie zakazane. Ali Chamenei, obecny przywódca republiki islamskiej [...] podkreśla, że "trzymanie kobiet w hidżabie"- dosłownie - jest jednym z fundamentów, które ratują Iran przed popadnięciem w całkowitą zgniliznę moralną. I znowu, to jest coś, co słyszymy w wielu krajach muzułmańskich: że kobiety muszą być stosownie ubrane, żeby nie kusić mężczyzn i przypadkiem ich nie prowokować do molestowania i popełniania przestępstw seksualnych. [...]

 

ARTYKUŁ 9 Wolność myśli, sumienia i wyznania 

1.  Każdy ma prawo do wolności myśli, sumienia i wyznania; prawo to obejmuje wolność zmiany wyznania lub przekonań oraz wolność uzewnętrzniania indywidualnie lub wspólnie z innymi, publicznie lub prywatnie, swego wyznania lub przekonań przez uprawianie kultu, nauczanie, praktykowanie i czynności rytualne. 

2.  Wolność uzewnętrzniania wyznania lub przekonań może podlegać jedynie takim ograniczeniom, które są przewidziane przez ustawę i konieczne w społeczeństwie demokratycznym z uwagi na interesy bezpieczeństwa publicznego, ochronę porządku publicznego, zdrowia i moralności lub ochronę praw i wolności innych osób.

ARTYKUŁ 9 Wolność myśli, sumienia i wyznania 

1.  Każdy ma prawo do wolności myśli, sumienia i wyznania; prawo to obejmuje wolność zmiany wyznania lub przekonań oraz wolność uzewnętrzniania indywidualnie lub wspólnie z innymi, publicznie lub prywatnie, swego wyznania lub przekonań przez uprawianie kultu, nauczanie, praktykowanie i czynności rytualne. 

2.  Wolność uzewnętrzniania wyznania lub przekonań może podlegać jedynie takim ograniczeniom, które są przewidziane przez ustawę i konieczne w społeczeństwie demokratycznym z uwagi na interesy bezpieczeństwa publicznego, ochronę porządku publicznego, zdrowia i moralności lub ochronę praw i wolności innych osób.

Na początku roku szkolnego trzy uczennice z rodzin arabskich z gimnazjum Gabriel

Havez w Creil przyszły na zajęcia w tradycyjnych muzułmańskich chustach na głowach. Dyrekcja szkoły uznała to za zamach na laickość szkolnictwa i próbę wywierania presji na inne koleżanki, co - zdaniem dyrekcji - poskutkowało pogorszeniem stosunków z nauczycielami. Efektem było wykluczenie dziewcząt z uczestnictwa w lekcjach. […] W miarę doniesień prasowych o kolejnych przypadkach noszenia chust w szkołach przez młode muzułmanki zwiększała się liczba dyskusji o aktualnym funkcjonowaniu zasady laickości. Pod naciskiem środowisk muzułmańskich Rada Państwa 27 XI 1989 r. wydała oświadczenie, iż manifestowanie swojej przynależności religijnej samo w sobie nie jest sprzeczne z prawem pod warunkiem, że nie ma na celu prowokacji czy propagandy i nie odbywa się w sposób ostentacyjny. Jednocześnie ówczesny minister edukacji Lionel Jospin podjął decyzję o przywróceniu praw uczniowskich wykluczonym muzułmankom. […]

Argumentacja obrońców zasady laickości skupiła się na formułowaniu przestróg przed integryzmem niektórych środowisk muzułmańskich. Noszenie chust przez kobiety z rodzin arabskich uznano za przejaw dyskryminacji płciowej - niedopuszczalnej w kraju będącym ojczyzną praw człowieka. Nie wiadomo przecież, czy założenie tej specyficznej części garderoby było rzeczywiście dobrowolnym aktem pobożności muzułmańskiej czy zostało wywołane presją rodziny. Republikańska szkoła natomiast powinna zachować niezależność ideologiczną i filozoficzną, nie propagować żadnej religii, a raczej prezentować naukowe podejście do różnych światopoglądów. […] Trudności interpretacyjnie budził zwrot o „ostentacyjnym manifestowaniu swojej religii”, który stanowi do dzisiaj źródło zasadniczego sporu polityczno-semantycznego. Ponadto decyzję o pozwoleniu lub zakazie noszenia chust muzułmańskich pozostawiono indywidualnej ocenie dyrektorów szkół

Art. 99. Obowiązki ucznia określa się w statucie szkoły z uwzględnieniem obowiązków w zakresie:

3. przestrzegania zasad ubierania się uczniów na terenie szkoły lub noszenia na terenie szkoły jednolitego stroju;

 

Art. 99. Obowiązki ucznia określa się w statucie szkoły z uwzględnieniem obowiązków w zakresie:

3. przestrzegania zasad ubierania się uczniów na terenie szkoły lub noszenia na terenie szkoły jednolitego stroju;

 

Art. 48.

1. Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Wychowanie to powinno uwzględniać stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia i wyznania oraz jego przekonania. […]

Art. 53.

1. Każdemu zapewnia się wolność sumienia i religii.

3. Rodzice mają prawo do zapewnienia dzieciom wychowania i nauczania moralnego i religijnego zgodnie ze swoimi przekonaniami. Przepis art. 48 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

4. Religia kościoła lub innego związku wyznaniowego o uregulowanej sytuacji prawnej może być przedmiotem nauczania w szkole, przy czym nie może być naruszona wolność sumienia i religii innych osób.

5. Wolność uzewnętrzniania religii może być ograniczona jedynie w drodze ustawy i tylko wtedy, gdy jest to konieczne do ochrony bezpieczeństwa państwa, porządku publicznego, zdrowia, moralności lub wolności i praw innych osób